Czekanie na wiosnę

Zima trwa. Raz siarczysty mróz. Raz roztopy. Zbliża się luty, zatem jesteśmy o kilka kroków bliżej wiosny, na którą czekam z utęsknieniem. Mam ku temu dwa ważne powody:
1. Kocham Wiosnę! - nie mogę doczekać się pierwszych promieni słonecznych, mam spore braki witaminy D
2. (ważniejszy) Zaczniemy pracę na budowie!

Planujemy wszystko co i jak robić po kolei a w rzeczywistości pewnie zaczniemy robić wszystko inaczej niż zostało zaplanowane :) na pewno wypadnie coś w trakcie itd - życie. Tym bardziej, że co chwila dochodzi coś nowego. Np. ostatnio zauważyliśmy, że nasze świerki zaczynają wyglądać... nie do końca zdrowo. Tzn. igły brązowieją na końcach gałęzi. W sumie to jeszcze nie pytaliśmy się nikogo mądrego co to jest i jak temu zapobiec, ale jest przecież jeszcze wujek Google :) zaczerpnęliśmy trochę wiedzy z tego źródła i być może naszym świerkom brakuję witamin, szczególnie magnezu. Poszukaliśmy już środek dokorzenny i z początkiem wiosny będziemy je "dokarmiać". Swoją drogą, te świerki jak rosną ( ok 20 lat) jeszcze nigdy nie miały dostarczanych żadnych witamin a na środku, który poszukaliśmy jest napisane, że takie zabiegi powinno robić się raz na 6 miesięcy... hmmm...jak nasze świerki dały radę bez niego tak długi czas? ;)

Tak w tej chwili wyglądają nasze świerki. A może ktoś z Was odwiedzających blog wie co to może być i co pomogłoby naszym świerkom?
Dobranoc
P.